Bułgaria (... Dobry.)

Kraj:

- Republika Bułgarii (Република България).

Stolica:

- Sofia.

Język urzędowy:

- Bułgarski.

Data urodzin:

- 3 marca.

Symbol narodowy:

- Róża.

Imię i nazwisko:

- Leonid Markow. Miło mi.

Coś o mnie:

- Jestem zwyczajnym młodzieńcem, aż nadto ciekawskim. Znudzony życiem i odrobinę narwany. Miły i spokojny. Nieczęsto się denerwuję. Nie potrafię pracować w zespole i jestem strasznie roztrzepany i zapominalski. Tak, twojego imienia nauczę się po kilku tygodniach.

Lubię poznawać nowych ludzi, a gdy już się bliżej poznamy,to szturchać ich patyczkiem. Że niby coś jest ze mną nie tak? Wydaje ci się...

(KHEMjestemodrobinęzboczonyKHEM!)

Często wtrącam się w sprawy innych ludzi. Taka już ma natura.

Gdy mi się nudzi, to czytam książki/mangi/gazetki/cokolwiek w pokoju.

Czasami mi ociupinkę... odbija i zaczynam macać ludzi. Albo rozciągam im policzki, to też się zdarza. Tak, potrafię być wkurzający i upierdliwy. Pomocny i kulturalny też, ale zdarza mi się przeklinać gorzej, niż pijany Anglia i Romano razem wzięci.

Moje ulubione zajęcie to leniuchowanie i spanie.

Co lubię:

- Jeść jogurty, Niemcy, jogurty, bić Włochy, jogurty,wszelkie patyczki, czytać książki, rakiję i... mówiłem już o jogurtach? Lubię też przyrządzać sałatki.

Czego nie lubię:

- Turcji, dużych imprez, na które trzeba się elegancko ubrać, gdy w pobliżu nie ma żadnego jogurtu, hałasu, kłótni i bójek.

Klasa:

Europa wschodnia.
Rodzina:

- Ech... – podrapałem się po policzku. – Nawet nie wiem, czy mam jakąś...
Numer pokoju:

- 6.
Inne uwagi:

- Mam 175 cm. wzrostu.

- Potrafię być seme (tak, na pewno...).

- Kolor oczu mi się często zmienia: raz mam zielone, turkusowe, a innym razem brązowe.

- Nigdzie się nie ruszam bez jogurtu/jakiejś gałązki.

- Cierpię na skotofobię. Ale ćśśś! Nikt nie musi o tym wiedzieć. Ani tez o tym, że nie potrafię pływać i brzydzę się wysiłkiem fizycznym.

- Ah, zapomniałbym! Mam zwolnienie z w-f’u do końca roku.